Tryper
Tryper to nazwa potoczna, oznaczająca jedną z najbardziej znanych i rozpowszechnionych chorób wenerycznych. Lekarska nazwa tej choroby to rzeżączka. Jest to choroba bakteryjna wywoływana przez gonokoki – dwoinki rzeżączki, (dwoinki Neissera Neisseria gonorrhoeae, od nazwiska odkrywcy tej choroby).
Objawy i diagnozowanie
Objawy tej choroby są przykre i kłopotliwe, bowiem może ona zaatakować cewkę moczową, genitalia, odbyt, oczy, jamę ustną i gardło. Prowadzi też do ciąży pozamacicznej, problemów z menstruacją, infekcji oczu i innych stanów zapalnych. U osób chorych obojga płci, 5-7 dni po stosunku pojawia się pieczenie i ból przy oddawaniu moczu. U mężczyzn dodatkowo występuje też śluzowo-ropny lub ropny wyciek z cewki moczowej, natomiast u kobiet – upławy (nierzadko śmierdzące i brązowawo zabarwione). Indywidualnie u mężczyzn, choroba ta powodować może także prostatę, bezpłodność, zapalenie jąder, rany cewki moczowej. Po kilku tygodniach od wystąpienia, objawy tej choroby zmniejszają się i stan zapalny przechodzi w przewlekły. Jednak 8 na 10 kobiet oraz 1 na 10 mężczyzn nie miewa żadnych objawów, a przynajmniej tych początkowych. Mogą więc nieświadomie przekazywać chorobę dalej. Szczególnie u kobiet, ostry okres zakażenia często nie jest przez nie zauważony (tzw. upławy są odbierane, jako związane z innymi przyczynami), a do lekarza chora zgłasza się dopiero, gdy zakażenie przejdzie w stan przewlekły, lub gdy doszło już do powikłań lub wówczas, gdy stosunek seksualny doprowadził do ostrego zakażenia u jej partnera. Tak czy inaczej, objawy te bywają typowe też i dla wielu innych schorzeń, nie tylko wenerycznych, dlatego też na ich podstawie nie można jednoznacznie stwierdzić występowania rzeżączki. Zatem aby skutecznie zdiagnozować tą chorobę, nieodzowny jest test laboratoryjny.
Sposoby zarażenia
Główną i najczęstszą drogą zakażenia jest stosunek płciowy. Drugą, rzadszą drogą jest zarażenie się poprzez przedmioty osobiste, z którymi chory miał kontakt (najczęściej ręczniki, pościel, bielizna). Choroba jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w ciąży. Należy pamiętać, że na ryzyko zakażenia w trakcie porodu od chorej matki, narażone są niestety także i noworodki, przy czym u zarażonego dziecka choroba ta może spowodować trwałe uszkodzenie spojówek.
Leczenie i profilaktyka
Nieleczony tryper może prowadzić do poważnych powikłań, manifestujących się zaburzeniami i stanami zapalnymi w układzie moczowo-płciowym. Choroby tej nie wolno lekceważyć, tym bardziej, że skutkiem może być też i bezpłodność. Nieleczona rzeżączka zarówno u mężczyzn, jak i kobiet zajmuje coraz wyższe odcinki układu moczowo-płciowego, doprowadzając do rozmaitych powikłań (np. zapalenia przydatków u kobiety, najądrzy u mężczyzn, zapalenia stawów, a nawet posocznicy). W dalszych etapach swojego rozwoju może też atakować inne narządy wewnętrzne (m.in. serce). Leczenie jest nieodzowne, bardzo łatwe i musi się odbywać pod okiem specjalisty. Terapia opiera się zwykle na antybiotykoterapii (gł. penicyliną). Oboje partnerzy (małżonkowie) muszą przyjmować odpowiednią dawkę antybiotyku oraz zachować zalecony przez lekarza okres abstynencji. Ponieważ jednak choroba należy do zaraźliwych, więc równie ważna jak leczenie jest także profilaktyka. Aby uniknąć zarażenia lub nawrotów choroby, należy: unikać przygodnych kontaktów płciowych, stosować prezerwatywy i dbać o higienę intymną. Pamiętając, że rzeżączka może się przenosić także i drogami pozapłciowymi (np. przez pościel czy ręczniki) – należy więc także stosować należytą higienę przedmiotów użytku osobistego (odpowiednio częste pranie, czyszczenie, a nawet odkażanie). Niestety rzeżączka jak wiele innych chorób, jest obecnie coraz bardziej odporna na antybiotyki (jak twierdzą m.in. badacze amerykańscy i brytyjscy), dlatego też jej leczenie w przyszłości może być utrudnione.
Komentarze
Podziel się z nami swoją wiedzą! Jeśli masz doświadczenie w tym temacie, napisz kilka słów komentarza. Bardzo dziękujemy!
