Ostatnia aktualizacja:
Warning: date() [function.date]: It is not safe to rely on the system's timezone settings. You are *required* to use the date.timezone setting or the date_default_timezone_set() function. In case you used any of those methods and you are still getting this warning, you most likely misspelled the timezone identifier. We selected 'Europe/Berlin' for 'CET/1.0/no DST' instead in /home/platne/c10/public_html/choroby-weneryczne.com/include/data.php on line 7
19.02.2015 14:48:07

Chlamydia

Chlamydia (chlamydioza) to jedna z najczęściej spotykanych bakteryjnych chorób wenerycznych. Najczęściej dotyka osoby młode, do 30 roku życia. Jest to bardzo groźna choroba, która w szybki sposób się rozprzestrzenia. Ważne jest, aby leczenie chlamydii rozpocząć jak najwcześniej, bowiem powikłania tej choroby mogą być groźne zarówno dla zdrowia, jak i dla życia pacjenta! Nieleczona chlamydioza może być przyczyną poronień i bezpłodności, a noworodki zarażone chlamydią najczęściej cierpią na poważne wady wzroku, które mogą zakończyć się trwałą ślepotą.

Azytromycyna leczy chlamydię w kuracji 5-dniowej. Kliknij w obrazek poniżej, aby przejść do apteki

azytomycyna

Chlamydia – informacje ogólne

Chlamydia (zwana również chlamydiozą) jest chorobą, którą wywołuje bakteria Chlamydia trachomatis. Jak się okazuje, to właśnie zakażenia tą bakterią są jedną z najczęstszych przyczyn zapaleń dróg rodnych tak u kobiet, jak i u mężczyzn, a sprzyja temu, m. in., brak stałego partnera, utrzymywanie przelotnych kontaktów seksualnych z wieloma partnerami oraz seks bez zabezpieczenia.

Chlamydia może przedostać się do organizmu ludzkiego następującymi drogami:

  • u osób dorosłych do zakażenia chlamydią dochodzi najczęściej w wyniku współżycia bez odpowiedniego zabezpieczenia z osobą-nosicielem Chlamydia trachomatis (stosunek tradycyjny, analny i oralny) oraz przez kontakt z narządami płciowymi osoby zarażonej,
  • u osób dorosłych może również dojść do zarażenia drogą pośrednią, np. na basenach – bakteria bytująca w miejscach skupisk ludzkich z łatwością może przeniknąć do organizmu przez uszkodzoną śluzówkę lub skórę,
  • u noworodków do zakażenia chlamydią dochodzi w wyniku przejścia przez drogi rodne kobiety, w których bytuje Chlamydia trachomatis.

Po przedostaniu się do organizmu bakterie chlamydii zaczynają się rozmnażać i w szybki sposób przenikają do układu krwionośnego, a stamtąd mogą rozprzestrzenić się po całym ciele. W większości przypadków chlamydia przebiega bezobjawowo i może rozprzestrzeniać i rozwijać się w ludzkim organizmie wiele lat. Jedynymi symptomami, jakie mogą wskazywać na chorobę, są:

  • pieczenie cewki moczowej przy oddawaniu moczu,
  • pojawienie się śluzowatej wydzieliny z cewki moczowej lub nieprzyjemnie pachnącej wydzieliny z pochwy,
  • krwawienie po stosunku lub między cyklami miesięcznymi (u kobiet),
  • zapalenie i ból jąder (u mężczyzn),
  • łagodny ból w podbrzuszu.

Diagnostyka i leczenie

Zważywszy na fakt, iż większość przypadków zakażeń chlamydią przebiega bezobjawowo, a symptomy pojawienia się tej choroby są bardzo podobne do objawów innych stanów chorobowych, ważne jest wykonywanie kontrolnych badań u ginekologa i urologa. Im wcześniej wykryje się zakażenie Chlamydia trachomatis, tym szybciej i skuteczniej przebiegnie leczenie. Najskuteczniejszym sposobem na zdiagnozowanie chlamydii jest poddanie się badaniom wymazu z szyjki macicy, cewki moczowej albo badaniom DNA wymazu z cewki lub moczu.

W przypadku potwierdzenia stanu chorobowego lekarze zalecają antybiotykoterapię. Do zwalczania wirusa Chlamydia trachomatis najskuteczniejszym środkiem wydaje się być azytromycyna. W przypadku chlamydii odbytu dużo lepsze rezultaty daje zastosowanie innego antybiotyku bakteriobójczego – doksycykliny. W przypadku wystąpienia chlamydii zarówno dróg rodnych, jak i odbytu, wskazane jest połączenie i przyjmowanie jednocześnie obu tych antybiotyków. Leczenie chlamydii trwa zazwyczaj około 7 dni. W trzy tygodnie po zakończeniu kuracji należy poddać się badaniom kontrolnym, które potwierdzą całkowite wyleczenie pacjenta. W przypadku niepowodzenia terapii, leczenie trzeba powtórzyć. Ważne jest, aby kuracją objąć oboje parterów seksualnych w celu uniknięcia wzajemnego zarażania – w maksymalny sposób podniesie to skuteczność zastosowanej terapii.

Komentarze

Podziel się z nami swoją wiedzą! Jeśli masz doświadczenie w tym temacie, napisz kilka słów komentarza. Bardzo dziękujemy!


Potrzebujesz włączonego javascript, aby móc komentować.
Scroll To Top